Dag 5 Kenia
Maandag 21 oktober 2024

Na een rustige zondag, die voorbij is gevlogen, is het alweer maandag!
Gisterenochtend werden we op tijd opgehaald om een Keniaanse kerkdienst mee te maken. Dit was een hele mooie ervaring en bijzonder om een keer mee te maken.
Na de kerk hebben we met elkaar koffie gedronken, met een lekkere gezouten appelflap. Piek had zich vergist, want ze dacht dat ze kaneelsuiker had gebruikt, maar het bleek zout te zijn. Dus toen de groep uit de kerk kwam, dachten ze: Mmm, heerlijk! Een gezouten appelflap. Gelukkig konden ze wel een beetje zout gebruiken.

In de avond maakten we lekkere pasta met groenten en zelfgemaakte pizza.
We konden live meeluisteren met de kerkdienst thuis! Dus ondanks dat we ver weg waren, voelde het toch een beetje als thuis. Het was ook erg toepasselijk toen we tijdens de preek hoorden dat de Bijbel, ons kompas, overal hetzelfde is en blijft. De dominee noemde nog een Engelse woord uit de King James-bijbel, die wij hier ook mogen uitdelen.

Ook gaf hij een mooi, treffend voorbeeld :’Vroeger, toen er nog geen TomTom was, hadden we een kaart, en die kaart veranderde nooit. En dat is hetzelfde met het Woord van God: dat blijft onveranderlijk’

Waar we ook zijn, in Kenia of in Nederland.
Daarna hebben we nog wat gedronken met elkaar, en toen heeft Tjeerd de dag afgesloten.

Het is heel fijn om Tjeerd in ons midden te hebben! Maar ook met de meiden is het heel gezellig, en fijn!

Vanmorgen vroeg mocht ook Tjeerd kennismaken met de staf van Ruth’s Shelter, de leraren, de kinderen en de directeur. Ook voor Nelleke was het de eerste dag op school! Voor haar voelde het echt als thuiskomen, helemaal toen ze Jeffy weer mocht zien, het sponsorkindje van haar ouders. Ze waren zo blij om elkaar te zien.

Het schoolplein stond trouwens binnen no time vol met kasten! Deze kasten zijn gesponsord door Corianne en Josephine, oftewel Corrie en Josy. Zij hebben door middel van acties in Nederland enorm veel geld opgehaald voor deze kasten. Voor elke klas een eigen kast. Dit is een verrassing voor de leraren, en omdat het vandaag een officiële vrije dag was, konden wij ongestoord aan het werk gaan.
Job en Tjeerd hebben vanmorgen vroeg alle koffers die gevuld waren met spullen voor de kinderen naar de school gebracht.

Dit is overigens ook heel typisch: als je hier een tijd afspreekt met iemand, heb je grote kans dat de persoon óf niet komt opdagen, óf gewoon drie uur later aankomt. Zo ook deze ochtend: de jongens zouden rond 07:00 uur worden opgehaald met een kar om alle koffers en de kasten mee te nemen. Dus rond 06:00 uur ging het wekkertje, en na een ontbijtje stonden de mannen vanaf 07:00 uur op de uitkijk. Uiteindelijk werden ze om 08:00 uur opgepikt, tegelijk met de meiden. Heerlijk toch?
Piek is al aardig aan deze mentaliteit gewend, want zij had om 09:00 uur een afspraak met de directeur, en om 09:45 ontdekte ze dat de afspraak eigenlijk om 09:00 uur was.

De mannen hebben in ieder lokaal een kast gezet, en de dames hebben alle klassen versierd! De vlaggenlijnen komen helemaal uit Nederland, speciaal gemaakt door een hele lieve persoon die dit allemaal geschonken heeft. Ballonnen op de kastdeuren, vlaggetjes aan de muur—morgen wordt het een grote verrassing.
Corrie en Josy hebben voor elke kast deel 1 en deel 2 van de kinderbijbel van Van Dam geregeld, zodat elke juf of meester kan voorlezen uit de kinderbijbel. Ook dit is mogelijk gemaakt door sponsoren uit Nederland.

Omdat we met een grote groep in Kenia zijn en we een aantal koffers gesponsord hebben gekregen, hebben we echt heel veel spullen mee kunnen nemen. En aangezien we alle ‘lege’ koffers ook gekregen hebben van een hele lieve sponsor, kunnen we veel mensen blij maken met een koffer die als kast wordt gebruikt, en met spullen uit Nederland. Vanmorgen hebben we met de dames alle koffers uitgepakt, alles gesorteerd en geordend. Het is heerlijk om nu met een aantal dames aanwezig te zijn in Kenia, want alles gaat tien keer zo snel.

We hebben met een aantal aanwezige leraren en het keukenteam koffie gedronken met een echte Veluwse lekkernij. In de keuken waren ze al druk bezig met de lunch.
Omdat het vandaag een nationale vrije dag was voor de kinderen, waren er mega veel kinderen aanwezig—niet in hun uniform, en ook veel kinderen uit de wijk.

We waren zo slim om vanuit Nederland een microfoon mee te nemen, ideaal voor een wat grotere groep! Job heeft hem aangesloten en Josy en Corrie konden hun gang gaan. Het ene lied na het andere werd uit volle borst meegezongen door de kinderen.

Toen was het al snel lunchtijd! Tjeerd begon de maaltijd door voor te gaan in gebed en een zegen te vragen over het eten. Daarna zeiden de kinderen hun gebed op, en toen ontstond er een mega lange rij voor de keuken van RS. Maar het was teamwork: Nelleke en Tjeerd hielpen met opscheppen, Job en mama deelden het eten uit, en Josy en Corrie zorgden dat alle kinderen netjes in de rij stonden. Alle kinderen kregen ook een stuk watermeloen, waar ze heerlijk van smulden.

Het is zo fijn om te zien hoe de kinderen genieten van een maaltijd: een bordje met rijst, bonen en een stukje watermeloen. Omdat het een vrije dag was, was het extra druk. De kleintjes mochten in de schaduw zitten onder de overkapping, terwijl de grotere kinderen een plekje in de schaduw opzochten. Het was prachtig om te zien hoe de kleintjes van hun bordje zaten te genieten. Eén jongetje brak zelfs zijn stukje watermeloen door de helft en deelde het met een ander kleintje. Zo lief en zorgzaam zijn ze voor elkaar. Sommigen hadden echt honger en likten hun bordje schoon.

Toen ik een rondje over het schoolplein maakte, vroeg een wat grotere jongen of hij nog wat meer kon krijgen. Mama liep met hem mee naar de keuken, en hij kreeg een tweede bordje rijst.

Het is niet vanzelfsprekend voor de kinderen om elke dag een maaltijd te krijgen! Daarom zijn we blij dat de kinderen, ook tijdens vakanties of vrije dagen, welkom zijn bij Ruth’s Shelter.

Na het eten hebben we met elkaar de afwas gedaan.

Daarna hadden we mooi tijd en ruimte voor… de actie van Nelleke! Zij heeft in Nederland veel geld opgehaald voor toilettasjes voor iedere leerling op de Petals School. Elk tasje bevat tandpasta, een tandenborstel, een pincet, een nagelknippertje, vijltjes, een haarbandje en een groot stuk zeep. We hopen de tasjes morgen uit te delen, en wat zullen de kinderen blij zijn!
Voor de grotere meiden hebben we maandverband gekocht. Job en Tjeerd, de enige twee mannen, stuurden we op pad om zeep en ja, ook maandverband te halen. Achteraf hebben we daar erg om gelachen.

Meer dan 350 tasjes vullen… maar teamwork! De één maakte de tasjes open, de ander vulde ze met een tandenborstel, weer een ander deed tandpasta erin. Binnen no time waren alle tasjes gevuld!

Oooh, dit vergeet ik bijna te vertellen: vanmorgen tijdens de koffie pakte Job een tas uit de foodstore, waar we alle spullen bewaren die we telkens meenemen vanuit Nederland. De tas zat vol gaten, en Job zette hem niksvermoedend op de koffietafel. Plotseling sprong er een echte muis uit de tas! Hij rende over de tafel en verdween richting onze andere tassen. De dames gilden, de jongens lachten, maar de muis was weg. Na een grote zoektocht bleek hij in één van onze tassen te zitten, en hij schoot van links naar rechts. Mama zakte van schrik door haar stoel, en iemand (ik noem geen namen) pieste bijna in haar broek. Maar de muis bleef onvindbaar. Totdat Saidi kwam… en wat er toen gebeurde, weet ik even niet meer. Maar ik vermoed dat ze vanavond muizensoep eten.

En nu we het toch over een dierentuin hebben: vanmorgen hadden we weer bezoek van een mini-dierentuin voor de deur!

Terug naar de tasjesactie! Terwijl wij de tasjes vulden, keken sommige kinderen met grote ogen toe. Wat zullen ze blij zijn morgen…

We reden terug door de wijk, zwaaiend naar de schoolkinderen.
“Byeeee Joossieee, byeee mama Bianca!”

Morgenochtend hopen we weer vroeg op te gaan, om de kinderen en leraren op school te verrassen. Alle kinderen zullen morgen in hun schooluniform aanwezig zijn.

Corrie en Josy hopen naar Grade 6 te gaan om iets heel leuks te doen, maar dat houden we nog even geheim.

Nelleke gaat Grade 3 verrassen met leuke werkjes. Job en Tjeerd hopen te starten met het maken van kapstokken voor in elk klaslokaal, zodat de kinderen hun schooltasjes kunnen ophangen.

Mama en Pieke hopen verder te gaan met het maken van de foto’s van de kinderen, en de kinderen van Grade 1 te gaan verrassen met een heel leuk knutselwerkje!

Kortom: Genoeg te doen! We genieten enorm, en zijn ook blij dat we iedere ochtend weer in gezondheid mogen wakker worden. De kracht mogen krijgen om de dag ons werk te mogen doen.

Heel veel liefs,

Van ons allemaal.