Hier weer een berichtje uit Kenia. Na een heerlijke warme nacht, stapten wij vanmorgen ons bedje uit… We hadden allemaal goed geslapen ondanks de hitte en mochten in gezondheid weer op staan.
Zoals sommige van jullie weten is dit niet vanzelfsprekend, aangezien mijn vriend Job in Nederland altijd ontzettende lange dagen hoofdpijn heeft. En eigenlijk bijna iedere morgen wakker wordt met hoofdpijn. Het was dan ook ontzettend fijn dat het vanmorgen ook met hem goed mocht gaan.

We aten onze yoghurt met fruit op, onder het genot van kletterende regen. Wat een weertje was het ineens, maar dat mocht de pret niet drukken. We popelden om naar school te gaan.
Gelukkig wisten we de weg nog en al snel kwamen de letters in zicht… Petals Junior Academy.
De school waar Ruth’s Shelter de keuken heeft staan!

We kregen een warm onthaal en namen als eerst een kijkje in de keuken. Hier waren ze al druk bezig met het klaar maken van de lunch.
Pilau stond er op het menu. De tomaten, rode uien en wat kruiden …. In de keuken rook het heerlijk. 😉

We vonden het jammer dat we niet konden helpen met het uitdelen van het ontbijt, want we hadden een druk programma voor de boeg.
Als eerste hadden we een korte meeting met de directeur van de school, om vervolgens de klassen in te gaan om van ieder kindje een foto te maken voor de sponsors in NL.

Omdat we eerst even goed wilden nadenken over hoe we het zouden aanpakken en waar we zouden beginnen, hadden we eerst een rondje gemaakt door de klassen. In één klas was de leraar eventjes weg, dus speelden wij maar even voor leraar.
In Grade 3 ontmoetten we een nieuwe lerares. En wat was het leuk om te zien hoe creatief ze was.
Er lag namelijk op bijna ieder tafeltje een soort boekwerk, waarop stond: My Portfolio.
Wat bleek… het waren een soort mapjes waarin ze alle gemaakte werkjes en opdrachten in konden bewaren. Op iedere map stond de naam van de leerling, de leeftijd, de klas en wat ze later willen worden.
Het was leuk om te zien hoe er een meisje bij mama op haar schouder tikte en zei: ‘Look! We have the same name.’
Met trots lazen we op de portfolio’s wat ze later wilde worden. Leraar, verpleegster, dokter, taxichauffeur en er wilde er eentje zelfs dominee worden.

Het was een enorm werk om iedereen netjes en scherp op de foto te krijgen. We hadden gedacht dit ‘even’ te doen. Maar dat was niet het geval! En om dan vervolgens in deze broeierige temperatuur, met zweethandjes met een laptop aan de slag te gaan…
Gelukkig kregen we goede hulp van Nelly de secretaresse en Albert, de hulp die in de keuken werkt.

Ieder kindje kwam op volgorde van de lijst naar buiten en kreeg een mooie button op!
Dat is echt een heel handig hulpmiddel voor ons Nederlanders, want oh wat lijken de kinderen veel op elkaar!!!!
Want eerlijk is eerlijk, ook ik heb mij vandaag wel eens vergist! Dat ik dacht dat Terry een jongen was, maar het vervolgens een meisje bleek te zijn.
En dat mijn vader Messi Blessing uit de playgroup als sponsorkindje heeft en er ook een Messi Blessing in grade 4 op school blijkt te zitten… 🙂
Kortom, de buttons zijn voor ons echt reuze handig! We bedachten wel hoe leuk we het zouden vinden, als we alle 400 namen uit ons hoofd zouden kennen.

Nadat de kids op de foto waren geweest, kregen ze een lekkere lolly uit Nederland. Dankzij Ger, hebben er al veel kinderen hiervan gesmuld.

Aangezien het zoveel werk was en de tijd ook voorbijvloog, was het ineens al eind van de middag! We hadden afgesproken om Ascha, het meisje met de kleine baby Omar, te bezoeken en haar nieuwe kamer te bewonderen.
We hebben namelijk tijdens onze vorige reis, iemand gevonden die voor de eerste drie maanden de huur wil betalen voor een eigen kamertje voor Ascha en de baby.
Met trots liet ze ons het hokje zien. En eigenlijk wisten we niet zo goed wat we moesten zeggen en dachten we allemaal hetzelfde. We mogen nooit meer klagen, als we ‘s avonds in een stoel moeten zitten die niet helemaal lekker zit… Of dat we ‘nodig’ nieuwe kleding nodig hebben… Want wat een armoede om te zien. Er was geen bed, geen stoel of tafel aanwezig.
We zagen alleen een koffer met daarin wat kleding. Deze diende ook gelijk als stoel, want toen de kleine Omar moest drinken nam ze plaats op de koffer. En toen we vroegen waar Ascha sliep, bleek ze op de grond te slapen.
Voor de kleine Omar hadden we de vorige keer een muskietennetje gekocht en daar ligt hij in de nachten onder.

Wat was het fijn om te zien en om te merken dat Ascha het goed deed, om een eigen kamer te hebben. We hopen dat ze in de toekomst en mede door hulp vanuit Nederland een toekomst zal krijgen. De kracht mag krijgen om voor de kleine Omar te zorgen, en dat ze zelf een baan mag vinden om zo haar eigen inkomsten te krijgen.

We brachten ook nog Diani, Rose & hun twee broertjes naar hun huis. Deze 4 kinderen zitten op de Petal School en komen uit een ontzettend arm gezin.
Ook dit gezin hebben wij tijdens onze laatste reis ontmoet en toen kwamen we erachter dat ze in een hutje van nog geen 3 bij 4 meter wonen. Echt alleen een hutje, geen bedden, geen kasten, geen matrassen, niks.
Er hing alleen een waslijn vol met kleding en ze sliepen ‘s nachts met wel 7 mensen. Zulke beelden blijven echt op je netvlies staan en laten je ook niet los.
Zeker als je weet wie deze kinderen sponsort, is het bijzonder mooi als je dit kan delen. En helemaal als er uiteindelijk hulp vanuit Nederland komt, om dit gezin te ondersteunen.

D.V. woensdag 19 april is het een bijzonder dag op de school.
Dan hopen alle ouders naar school te komen en krijgen de kinderen een soort rapport. Deze dag is een hele speciale dag, want de ouders komen niet vaak naar school. En…. Wij gaan ze dus ook voor het eerst ontmoeten.
Daarom wilden wij ze allemaal verrassen met een gevulde boodschappen tas. We hebben gemerkt dat voedsel een van de belangrijkste levensbehoefte is.
Maar wij hebben daarbij jullie hulp hard nodig! En willen daarom de oproep doen of jullie een tas, of nog mooier meerdere boodschappen, willen sponsoren. Zodat wij woensdag iedere ouder een volle tas kunnen overhandigen. In die tassen zit namelijk rijst, bonen, Ugali, suiker en een brood.
De lege boodschappen tassen zijn al gesponsord! Door bakkerij Voordijk uit Oud-Beijerland, en hoedenhuis Josephine uit Middelharnis. De basis hebben we en nu de inhoud nog.
Het brood is ook voor een deel gesponsord door bakkerij Vlot uit Papendrecht & bakkerij Wolfert uit Den-Bommel.
Maar we komen nog te kort, dus jullie hulp is zeer welkom.

De kinderen willen we ook niet naar huis laten gaan met lege handen. We hebben daarom voor ieder kindje een mooie, oranje tas met het logo van Ruth’s Shelter en een stevige waterfles die ze iedere dag kunnen vullen met water. Ook zit er een button met de naam erop! En het allerbelangrijkste, wat we ze willen meegeven, is hun eigen zakbijbeltje.
Waar ze Het Enige Nodige in kunnen zoeken.
We bidden of de Heere ook deze actie wil zegenen en dat de kinderen samen met hun ouders het Enige Nodige mogen zoeken, maar vooral ook mogen vinden.
In de Engelse bijbel staat: “Seek and you will find”.

Hieronder zullen wij de link voor de actie delen en we hopen op jullie steun.
Het zou ontzettend leuk zijn als we voor ieder kindje een tas hebben en voor iedere ouder een gevulde boodschappen tas. We zijn blij met iedere bijdrage. Daarom is het ook mogelijk om een vrij bedrag te doneren!

Hierbij de link voor de actie: https://www.ruths-shelter.nl/doneren/actie-rugzakje-kind-amp-boodschappen-tas-ouders/

Een hele lieve groet van ons allemaal!
Mama, Carel, Job & Piek