Dinsdag 12 Maart! Vanuit Kenia.

Terwijl ik dit bericht zit te typen op de laptop, is mijn telefoon leeg.

Toen ik de telefoon aan de oplader wilde leggen, gaf hij aan: ‘het opladen wordt hervat wanneer de iPhone weer een normale temperatuur heeft’.

Kortom: teveel foto’s gemaakt & zo warm is het dus. 🙃

Het is echt absurd warm, zelfs de Kenianen zeggen het zelf.

Iedere morgen als we wakker worden, grappen we naar elkaar: ‘Lekker afgekoeld hé. 😂

Gelukkig voelen we ons allemaal goed en genieten we enorm.

Job werd helaas wel voor de tweede ochtend wakker met een zwaar hoofd, ondanks dat hij de nachten goed slaapt.

Velen van jullie weten misschien wel dat Job in Nederland bijna alle dagen op bed ligt vanwege erge migraine.

Het is daarom ook zo ontzettend fijn, maar ook zo dubbel hoe goed hij zich hier mag voelen. 

Ondanks het grote temperatuurverschil! ☀️ 

Vanmorgen vroeg werden we al voor de wekker wakker, en hebben we met elkaar ontbeten.

Carel die naast mama slaapt hoort echt dag & nacht het geluid van een tuktuk in z’n oren.

Overdag van de echte Keniaanse karretjes en in de nacht het gesnurk van zijn eigen moeder.

Gelukkig is hij zo moe, dat hij het niet meer hoort. 😃🙃

Moos daarin tegen is echt superrrrrrr bang voor ongedierte, en daarom checkt zij altijd haar slaapkamer voor dat ze gaat slapen. 😴 

Gisterenavond toen ik langs liep, en haar deur open stond zei ik dat ze beter een koffer voor haar deur kon zetten.

Stel dat er een aap de kamer binnen zou komen, of een kakkerlak. 

Zou hij als eerste tegen de koffer aan knallen. 🦧🦍🦍

Onderweg naar school reden de dames eerst even langs de boekenwinkel, en een winkel waar ze allemaal plastic opbergboxen verkopen.

We hadden namelijk de prijzen opgevraagd van alle schoolmaterialen, en hadden vrijdag al wat besteld voor de leraren. 

Het stond gewoon al klaar, we waren helemaal verbaasd  Waren we niet gewend. Toppie! Heel fijn!  🙂🙂🙂🙂🙂

Omdat we geen auto hebben als vervoersmiddel maar scooters, besloten we een tuktuk te huren om de materialen te vervoeren.

Job en Carel waren alvast vooruit gegaan naar de school. Het hout was voor een deel geleverd, dus ze konden eindelijk starten.

De jongens besloten in de foodstore te werk te gaan, vanwege de hitte. 😉

Onder het afdak waren een aantal mannen begonnen met het afwerken van het aanrecht.

Zoals jullie weten hebben wij tijdens onze laatste reis in Kenia, besloten het afwassen wat aangenamer te maken voor het keukenpersoneel. 💚

Namelijk op werkhoogte een aanrecht te laten maken door de aannemer hier in Kenia, het was dus al voor een groot deel af maar de afwerking nog niet.

Vandaag was het dan zover, en werden tegels op het aanrecht gelegd zodat het een schone & fijne werkplek gaat worden.

In de keuken rook het al heerlijk naar pannenkoeken, Linda & Annah waren al druk bezig.

Eigenlijk wilden we buiten staan, maar helaas was dit niet mogelijk vanwege de werkzaamheden.

We hielpen een poosje mee met bakken, maar al snel begrepen Annah & Ruth dat het eigenlijk te heet was voor ons binnen.

We besloten verder te gaan met de koffers uitpakken, daarin van alles wat we vanuit NL hadden meegenomen.

Van een aantal mensen vanuit NL, kringloopwinkels en familie, kregen we tassen vol met houten puzzels en speelgoed mee.

Aan de drie kleinste klassen hebben we de plastic ‘kastjes met lades’ gegeven, en lieten we de drie juffies van de klassen puzzels, speelgoed, boeken etc. uitzoeken.

Ze vonden het zo geweldig alles, en keken hun ogen uit. 

Eerlijk en netjes werd alles verdeeld, en we probeerden wat structuur en orde bij te brengen.

Wat voor ons heel vanzelfsprekend is, is voor deze juffen alles echt een soort nieuw.

Met open mond stonden ze toen ook te luisteren, toen ik vertelde hoe het in Nederland in zijn werk gaat.

Ze waren ontzettend blij met de materialen, maar ook met de uitleg en de hulp die we het onderwijzend personeel willen geven. 

We proberen natuurlijk iedere keer iets mee te nemen vanuit NL, en soms is het een hele klus.

Zo hebben we ooit skippieballen meegenomen, maar 430 leerlingen met 2 skippieballen, dat begrijp je vast wel: vechten wie erop mag. 😬😃🙃

We namen de twee skippieballen mee en lieten de drie kleinste klassen ermee spelen, dit leverde hilarische beelden op. 

😆

De klassen gingen één voor één voor hun lunchbordje, en genoten van de extra lekkernij: pannenkoek! 🥞🥞🥞🥞

Alfred deelde de bordjes uit aan de kinderen, en de mannen van het aanrecht waren hard aan het werk. 

Ook in de foodstore werd hard doorgewerkt door Job en Carel, ze zijn al flink op weg. 💪🏽💪🏽

Vanuit NL had Moos drie deurmatten mee kunnen nemen, deze werden gretig in ontvangst genomen.

Deze deurmatten kennen ze echt niet hier in Kenia, alleen de rubberen deurmat. 

We deden het voor, en zo leerden we ze aan dat de vloer dus schoner blijft als de kinderen eerst hun voeten vegen. 

Een deurmat! Voor ons heel normaal en gewoon, voor hen iets unieks.

Er ging zelfs een klein manneke op zitten, en zag het waarschijnlijk als een kussentje. 😃

In Grade 7 & Grade 8 hebben we gisteren foto’s gemaakt, maar we hadden voor hen toen geen lolly.

Moos had vanuit Nederland XXL snoep meegenomen, en deze deelde we aan hen uit.

Oh wat waren ze er blij mee, en ze keken met grote ogen.

Zelfs de leraren zaten er van te genieten, zelfs de directeur snoepte er heerlijk van.

We grapten  dat hij vanavond geen oog dicht zou doen, en waarschijnlijk stuiterend naar huis zou gaan van de hoeveelheid suikers…. Haha, gelukkig was het maar voor één keer. 

💚💛🧡💙❤️🩷

We hadden nog een kort gesprek met de directeur van de school, en besloten richting ons verblijf te gaan.

In de keuken waren ze al aardig opgeruimd, en gelukkig begrepen ze dat we snel de schaduw gingen opzoeken.

We reden nog langs de boekenwinkel om te informeren of er genoeg voorraad is voor de schoolmaterialen.

De actie loopt goed, maar we zijn er nog lang niet!  🙂 

Er is nog genoeg nodig, help je mee?

De actie staat nog open, dus er kan nog gedoneerd worden.

De foto’s van de kinderen zijn allemaal gemaakt, dus kunnen in Nederland worden afgedrukt. Heel fijn is het om de mail te openen, of berichten te krijgen van mensen die graag een kindje bij onze stichting willen gaan sponsoren.

Ook daarvoor doen wij nogmaals een oproep! Wil je een kindje sponsoren bij onze stichting, heel graag! 

Voor €25,00 per maand kan er weer een kindje naar school, krijgt het dus onderwijs maar ook twee maaltijden per dag.

Ook in de vakantie, of vrije dagen mogen de kinderen naar Ruth’s Shelter komen voor een maaltijd.

We willen ze niet alleen het onderwijs geven, en het voedsel, maar hen ook in aanraking brengen met Gods Woord.

Want dat is toch het allerbelangrijkste! Help je mee?

Morgenochtend hopen we weer vroeg naar de school te gaan! De dagen vliegen echt voorbij.

Voor vele van jullie is het morgen Biddag, hier in Kenia kennen ze dat helaas niet.

Maar eigenlijk moeten we iedere dag Biddag houden, om te bidden voor gezondheid en het voedsel dat ze mogen krijgen. 

Voor de kracht die het keukenpersoneel, de leraren en ook de kinderen iedere dag weer mogen krijgen, en dan ook te mogen en te kunnen danken. Dat het alleen de Heere is, die voor ze zorgt.

Een hele fijne avond & tot morgen bij gezondheid.

Lieve groetjes van ons 5 uit Kenia.

🖤❤️💚